• Εμβολιασμός κατά της νόσου COVID-19 & Θεραπεία της οστεοπόρωσης

    Η οστεοπόρωση, ως χρόνια πάθηση, απαιτεί διαρκή ιατρική παρακολούθηση για τον περιορισμό του κινδύνου πρόσθετης οστικής απώλειας, και την εμφάνιση κατάγματος. Η καθυστέρηση ή η απότομη διακοπή ορισμένων αντιοστεοπορωτικών φαρμάκων μπορούν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία των ασθενών.

    Η πανδημία COVID-19 έχει επηρεάσει σοβαρά όλες τις πτυχές της ζωής παγκοσμίως και επηρέασε επίσης ασθενείς με μυοσκελετικές παθήσεις καθώς και τη φροντίδα που τους δόθηκε. Η δυνατότητα εμβολιασμού εγείρει ερωτήσεις για το αν υπάρχει αντένδειξη με τη θεραπεία της οστεοπόρωσης.

    Τα εμβόλια για τον COVID-19 (δηλαδή έναντι του νέου κορονοϊού SARS-CoV-2) που έχουν λάβει και θα λάβουν σχετική έγκριση μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια σε ασθενείς με οστεοπόρωση, καθώς και σε ασθενείς που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή.

    IV διφωσφονικά

    Συστήνεται διάστημα 1 εβδομάδας μεταξύ της ενδοφλέβιας έγχυσης του IV διφωσφονικού και του εμβολίου έναντι στη νόσο COVID-19 ώστε σε πιθανή εμφάνιση αντίδρασης οξείας φάσης να είναι εφικτή η διάκριση εάν προέρχεται από το ενδοφέβλιο διφωσφωνικό ή από το εμβόλιο κατά της COVID-19.

    Denosumab 

    Συστήνεται διάστημα 4-7 ημερών μεταξύ της ένεσης Denosumab και του εμβολίου έναντι στη νόσο COVID-19 ώστε να είναι εφικτή η διάκριση πιθανής αντίδρασης στο σημείο της ένεσης από που προέρχεται εάν γίνει στον ίδιο βραχίονα με το εμβόλιο. Εναλλακτικά, η ένεση Denosumab μπορεί να γίνει στον άλλο βραχίονα (στο άνω τμήμα του) ή σε διαφορετικό σημείο χορήγησης (κοιλιακή χώρα ή  επάνω μέρος των μηρών) σε περίπτωση που χρειάζεται να γίνει ταυτόχρονα με το εμβόλιο κατά της COVID-19. Η θεραπεία με Denosumab δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να καθυστερεί πάνω από 7 μήνες από την προηγούμενη δόση Denosumab.

    Λοιπές αγωγές (από του στόματος διφωσφονικά, τεριπαρατίδη, ραλοξιφένη, ασβέστιο, βιταμίνη D) δεν χρειάζονται κάποια αλλαγή.

Ανδρική Οστεοπόρωση

Ανδρική Οστεοπόρωση

Γεώργιος Τροβάς

Αθήνα, 2004

 

Αποτελεί γεγονός ότι η οστεοπόρωση στους άνδρες παρουσίαζε ανέκαθεν ένα έλλειμμα επιστημονικών γνώσεων, με αποτέλεσμα την ασάφεια όσον αφορά στην έγκαιρη πρόληψη και αντιμετώπισή της. Παρ’όλο που επιδημιολογικά το νόσημα αυτό είναι αρκετά συχνό και οι επιπτώσεις του σοβαρές, οι προσπάθειες για τη διάδοση της πρόληψής του και την έγκαιρη θεραπεία του παραμένουν σποραδικές και σε μεγάλο βαθμό αναποτελεσματικές. Κύριος λόγος για την κατάσταση αυτή είναι, εκτός του γεγονότος ότι η γυναικεία οστεοπόρωση μονοπωλεί σχεδόν το ενδιαφέρον των επιστημόνων, το γεγονός ότι υπάρχει αδιαφορία από τους ενδιαφερόμενους, δηλαδή τους άνδρες.

Οι άνδρες φαίνεται ότι επιδεικνύουν μία έλλειψη προσαρμοστικότητας στις Βιολογικές Μεταβολές που επισυμβαίνουν με την πάροδο του χρόνου, σε αντίθεση με τις γυναίκες στις οποίες όλες οι βιολογικές μεταβολές είναι σαφώς οριοθετημένες και εύλογα οδηγούν σε προσαρμοστικές ενέργειες. Η εμμηναρχή, η κύηση και ο τοκετός, τέλος δε η εμμηνόπαυση σημαδεύουν ουσιαστικά τη ζωή της γυναίκας και της επιβάλλουν αλλαγή βιολογικής και κοινωνικής στάσης. Αντίθετα, οι άνδρες στερούνται ουσιαστικά από βιολογικές οριοθετήσεις και δείχνουν να διολισθαίνουν μέσα στον χρόνο, διατηρώντας την αφέλεια της μη βιολογικής επίπτωσης από την πάροδο της ηλικίας στον οργανισμό τους. Εάν αυτή η τοποθέτηση είναι σωστή, εξηγείται με απλό τρόπο γιατί οι άνδρες αδιαφορούν για την πρόληψη των ηλικιοεξαρτώμενων νοσημάτων, σε ακραίες δε περιπτώσεις αρνούνται να αποδεχθούν τα εμφανή συμπτώματα των ήδη εμφανισθέντων ηλικιοεξαρτώμενων παθήσεων.

Πρέπει επομένως να αποδεχθούμε, οι ασχολούμενοι με τα νοσήματα αυτά, την εγγενή δυσκολία για την οργάνωση αποτελεσματικών προγραμμάτων πρόληψης της ανδρικής οστεοπόρωσης. Σίγουρα τα προγράμματα αυτά πρέπει να είναι διαφορετικά από τα αντίστοιχα γυναικεία! O Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) και το Διεθνές Ίδρυμα Οστεοπόρωσης (IOF) πρέπει να συντονίσουν και να επιτείνουν τις προσπάθειές τους στον τομέα αυτό. Όσον αφορά στον Ελληνικό χώρο, το Ελληνικό Ίδρυμα Οστεοπόρωσης (ΕΛΙΟΣ) έχει ορίσει σαν τέταρτο σκέλος των προτεραιοτήτων του την Ανδρική Οστεοπόρωση, μετά, 1) τη συνεργασία των ιατρικών και βιολογικών επιστημών, 2) την ανάδειξη της έννοιας της Μυοσκελετικής Υγείας, σαν στόχου για σφαιρική αντιμετώπιση των παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος και 3) την ανάδειξη της ανάγκης οργάνωσης και αποτελεσματικής συνεργασίας της Θεραπευτικής Ομάδας για την υποστήριξη των ασθενών με παθήσεις του Μυοσκελετικού Συστήματος.

 

Για να κατεβάσετε το pdf.πατήστε εδώ